Büyümek Şiiri - Lokman Demir

İnanmazdım eskiden
Film sahnelerinden gözlerimize düşen anılara
Kahramanın gözlerinde maziden hatıralar geçerdi
Dün gibi an gibi
Çocuktum, gözlerimi kapatırdım ama;
Hiç bir şey geçmezdi gözlerimin önünden, sadece karanlık
Büyümek gibi çılgınca hayallerim vardı
Büyüyünce herşey güzel olacak sanıyordum
Çocukluk işte, geçtikten sonra arayacağım aklıma gelmeyen çocukluk
Masumiyetini çoktan yitirmişiz
Gökyüzünde asılı kalmış umutlarımız
Hiç iyi değilmiş büyümek, hiç...
Hiç iyi değilmiş büyümek
Büyüdükte ne oldu,
Ne göğümüzde mavi güldügü
Ne bulutlar yıkadı hüzünlerimizi
Acılar peş peşe yaktı, küle döndü ümitlerimiz
Büyümek güzeldi küçükken
Şimdi bir şarkının tınısında kalmış çocukluğum
Seherleri ıslatan bülbül şakayışları
Güle bin figan eden, kanıyla sulayan gülü
Bestesini yitirdi işte, şahmeran yüreğim
Güz mevsimlerinde düşen yaprak gibiyim
Rüzgar ne yana savursa orada avunur olmuşum
Geçti, dönmek bilmedi baharım
Büyümek işte, büyümek;
Baharda hazana durmakmış meğer...