Zamanın Mavi Yeleleri Şiiri - Özlem Saba

Bir an vakit dursa.
Ve tutsak mavi yelelerinden zamanı.
Düşler biriktirsek yeniden,
Uzak diyarlara…

Zamanın sonuna sallanırken anılar.
Bir çocuğun salıncağı sanıp,
Sarılabilsek yeniden umutlara.
Unutulmaya yüz tutmuş oyunlar oynayabilse çocuklar ,
düş bahçelerimizde.
Gülümsese yine, vakit var dese.
Koşsa tüm masumiyetiyle, sarılsa, öpse…

Korkarım!
Korkar oldum hayal kurmaktan,
Öldürdüler onları da görürlerse...