Büyümek Şiiri - Bülent Şavkın

Çocuktum,
Suydum,
Duruydum,
Masumdum.
Bende,
Bedenimde
Flamingolar ayaklarını,
Salkımsöğütler
Saçlarını yıkardı.
Değişmezdim.
Emekledim,
Emek verdim,
Büyüdüm,
Dellendim,
Delikanlı olup
Sellendim.
Taşları söktüm,
Ağaçları yıktım,
Ovalara taştım.
Çekildim,
Kumum kaldı,
Kilim kaldı,
Kirim kaldı.
Değiştim,
Kirlendim.
Daha büyüdüm.
Sürükledim,
Sürüklendim,
Yayıldım.
Kah durulup
Kah kirlendim
Sonunda
Bir denize ulaştım.
Delta yaptım,
Milim saldım
Kefal beni ayıkladı,
Dalgalar da sayıkladı,
Sanırlar ki temizlendim.
Duru iken tuzlandım
İyot ile kokulandım.
Ben yaş ile günah ‘ landım.
Bir ben mi idim böylesi?
Herkes beni sever idi.
Kirlenince
Kimim kaldı?
Yaşlanınca
Kirim kaldı.

(24.11.2014 /23.30 Büyükdere, İstanbul)