Ben büyüdükçe hayallerde büyür sanırdım
Ben büyüdüm hayallerim küçüldü
Zamanın sürgününde şimdi yüreğim
Vakit azaldıkça sabrım büyüdü
Hiç mavi pancurlu penecerem olmadı
Nede pembe kumaştan perdeleri
Hiç candan sevecek dostlarımda olmadı
Nede ardımdan ağlayacak birileri
Şimdi rüzgarlara karşı tek başına
Savunmasız bir yaprak gibi savruluyorum
Ne zaman nereye düşeceği belli de
Yine de rüzgarın insafına el açıyorum
Kayıt Tarihi : 14.3.2002 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!