çocuk kahkahalarımı dinleyen şehir
kadınlığımı seyretti o yaz
ıhlamur ağaçları için ağladığım geldi aklıma
saka kuşumu gömdüğüm bahçe
dizlerimin kanadığı sokaklar
ellerime batan böğürtlen dikenleri
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta