Büyümedim Anne Şiiri - Aydın Gürz

Büyümedim Anne
cebimde bilyeleri saklı arkadaşlarımın
kiminin fotoğrafları
kiminin unutulmaz dostlukları
ruhunda derin fırtınalı
bir çok sohbetin tanığıyım
acıların ve mutlulukların
bir çocuk var gözleri efkarlı
hep ağladı ağlayacak gibiyim
mutluluk misafiriyim umutluyum
dünya denen alemde
belkide büyüyen kum tanesiyim
hala senin bildiğin yaramaz çocuk
parklarda sallanan
ruhumda gizli körebe oyunu
çamurlara batıp çıkan elbiselerim
akşamları kavga nedenin
tahta sıralara ismini kazıdıklarım
büyüsün dediğin oyuncaklarım
ama ben
daha o kadar büyümedim anne

- ağuston 2011
aydın gürz