Büyümeden Şiiri - Kürşat Uçar

iç sularda boğuluyor suretlerimiz
çürümeye terk edilen bir yalnızlığa aitiz
takvimsiz
akrepsiz yelkovansız
yanıbaşımızdan geçiyor zaman.

yoğunluğuna soluyoruz renkleri
büyümeden ölüyoruz susuz
büyümeden çürüyoruz toprakta
bir yüzümüz güneşe dönük
üşüyoruz...

son buluyoruz
aramadan
iç sularda boğuluyoruz en çok
toz içindeyiz
küsüyoruz...

bilirsin en iyi yaptığımız şeydir
yüzümüz duvarlara dönük
susuyoruz...