Buyum.. Şiiri - Gamze Uy

işim yokmuş benim uğraşacak kadar işim..
ağlamak kadar serinleten yüzümün çizgilerini, bulamadım bişe..
'sonra sen geldin benim deli köşemde durdun'*
ağlamaktı tüm derdim; Monna Rosa gibi Şeyh Edebali gibi
harfsiz ve gözsüz çınlayarak ağlamaktı derdim
buyum
büyümüş ama kopmuş
buyum
ölü taşlarına abone yaralı bir kuş
buyum
beni böyle bil
buyum
sessize yaşayıp sessizce ölen.
ben.. bulutlara takılı kafam buyum
kuytu yerlerin küflü misafiri
en çok bekleyeni, olmayan o şeyi
hırıltılı anomisi
can çekişen melodisi
cahil ve çapraz yüzü
eşsiz yabancısı ben
yamalı göğü ile her zaman ıslanan
kırılmış, örselenmiş
taneleri üstünde ağlak buğulu bir cam
buyum
beni tanıyan yok şans belki
buyum
vergisiz bir ayyaş
günahsız bir deli
notasız piyanist..
buyum... bu-huyum