Büyülü Dünya Şiiri - Kadir Yavuz

Geceler bir yanını örter karanlığıyla
Şiirler dizilir ay akşamlarında
Siyah kalem ucuyla beyaz bir kağıda
Dökülür mısralar birer birer…
Beyaz bir örtü olur sayfalar
Önünde büyülü bir dünya oluşur…
Söz dizginlenme bilmez
Bazen bir şiir ağlatır,hıçkıra hıçkıra…
Bazen bir şiir üşütür,
Soğuk gecelerin dondurucu karanlığında.
Ayaz gecelerin, çiğ tutan giysileri arasında
Üşürsünde bahanesini soğuktan bilmezsin.
Bazen bir ortaçağ şövalyesi olursun,
Elinde kılıç kalkan var sanırsın!
Bazen de bir prens olursun,
Beyaz atın var sanırsın!
Beyaz bir güvercinin beyaz kanatlarıyla
Kuşanmış uçuyor olursun,
Büyülü dünyandaki prensese doğru…
Bir an soğuğun etkisinden kurtulur
Kendine gelirsin ki!
Elindeki beyaz kağıttır,
Rüzgarın etkisiyle uçuşan…