Ben ağladıkça sen gül,
Gül ki mutluluklar güversin.
Ben azap çektikçe sen sevil,
Sevil ki güller açmasın utansın.
Ben yüreğimi dağladıkça sen sefa sür,
Sür ki bu dünya sana dar olmasın.
Ben efsunlu gözlerine baktıkça büyüle beni,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
