Büyüktüm Şiiri - Medine Huseynova

Arkamdan taş attılar,
Farkına varamadım!
Taşın farkına varamadan büyüdüm.
Bir gün sinirlenip daha büyügünü attılar,
Daha büyügünü.
O zaman artık ben de büyüktüm!
Atılan taşı bu kez gördüm,
Görmemiş gibi yaptım.
Taşı ciddiye almadığım için
Taşın yönü degişti.
Taş gelip başa çarpacağına,
Taş gelip de
Taşa çarptı.
Taş taşa değdiğinde
Ne biçim ses çıkıyormuş öyle!
Bu sesten, taşı atan kuşkuya düştü...