bir Çiftliği vardı Ankara’nın.
üretirdi sütü,
yoğurdu,
meyve suyunu.
tüketirdi Ankaralı,
hem yoksulu,
hem de zengini.
anladılar sonunda Çiftliğin kıymetini,
büyük oldu ödülü.
süslediler endamı görkemli bir Saray’la.
şimdilerde Çiftlik Saray’ın hizmetinde…
kümesler,
sebzeler,
inekler,
bilmem daha neler neler.
hepsi organik,
hepsi saf.
boğuşmakta Millet sanayileşmiş yiyecekle,
çoğu hasta,
çoğu huzursuz.
yetmiyor imkânlar iyisine,
bulduğuna çoktan razı.
sorgulamak kimin haddine midesine dolanları.
gdo’lular,
ilaç’lılar,
hormon’lular,
ithal tohum’lular.
bilmem daha neler neler.
olsunda ucuzu gerisini aramaz,
şükreder bulduğuna asil ruhlu Milletim.
gideni kalanı boş ver Çiftlik.
yediğinden sana ne halkın,
yok olmuş orta direğin,
huzursuz bir toplumun.
kusur etme Saray’a,
hazzını yaşa böylesi hizmetlerin.
büyüksün Çiftlik!
Mehmet Macit
05.04.2015
İzmir
Kayıt Tarihi : 20.4.2015 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri bir kere okudun mu iki düşüneceksin. Muhteşem olmuş. Kudretli kaleminiz her şeyi çok güzel mısralara dökmüş. Tebrik eder başarınızın devamını dilerim.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Şiirin hakkı olan antoloji+tam puandır.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr.İrfan Yılmaz. BODRUM.
TÜM YORUMLAR (1)