Büyükşehir logolu bi bankta, küçük hayallerimize, çoğu kez çayı sıcak söyleyipte soğuk tüketmek zorunda kalırcasına dalıp giderken, elime yanlislikla dokunsun diye beklerdim.. Dokunmazdı! Dokunsa saatlerce seviştik sayardım..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta