Son bir kez daha,bir el sileyim dedim hüznün tozunu
Baktım ki canımın en ücra köşesinden, suçlu gibi bir çırpıda sevdan düşüyor
Hayallerine takılıp kanayan dizlerime rağmen tutayım dedim yüreğinin ucunu
Kirpiklerimden yanaklarıma muazzam bir intihar eylemi gerçekleşiyor
Dilimde biriktirip söyleyemediklerimden akan sitem naraları
Gün yüzüne çıkmış karanlıklarıma şahitlik ediyor
Derken sana erebilecek ömrüm,kesiyor bileklerinden umutlarını
İşte o vakit içimden bir ses "Yüreğine düşen ilk cemre olmayı hak etmedi" diyor.
Desenlerine aşk dokuduğum kalbim, yalnızlıkları derin derin içine çekiyor
Var olsaydın senden başka herkes haramdı ya...
Yokluğunda da hiç bir şey değişmiyor.
Büyüklük bende yatıya,ayaküstü sevmeler sende uğramışlığa devam ediyor
Bazen yalnızlık bol gelir insana...Böylesi durumların tek kurtarıcısı bir fincan kahvedir.....
Can ÇalışkanKayıt Tarihi : 10.12.2014 10:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ah Min-el Aşk
