Fikirden ürker malum bizi yöneten zevat
Düşünen beyin değil, alkışlayan el ister.
Sanır hala milleti kendi gibi zerzevat
Değil hayr; şerre bile yaltaklanan dil ister.
Cezayı bir hak sanır, azarı da iltifat
Bekledikleri malum: Kayd u şartsız itaat!
Ses çatlak çıkarsa olur mu beyler rahat
Yokuş tepe çıkamaz, dağda dümdüz yol ister..
Şikayetin alası iktidarda başlar hep
Sanki her bir belaya bu garip millet sebep.
Çözecek olan sensin, biraz insaf ve edep
Birisi çözdüm dese, tez boğacak tel ister…
Vatandaş dedikleri “sürü cinsi taife”
Baskı, korku ve şiddet… bizde malum tarife
Bunca aklı evvelde yer olur mu arife?
GÜL dikende kabahat, beyim sade kul ister…
Yalanarak yaklaşır dört senede bir kere
Payitahta varınca aslanlaşır o fare.
İktidarda koltuğa yerleşince kefere
Değme çiçek beğenmez, her gün taze gül ister…
Kayıt Tarihi : 1.4.2006 20:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

dinek ten
kuvvetli söyleyişlere ulaşılmış
tebrik ve teşekkürler.
Bir koltuğa yerleşip yalakalara caka,
Şöyle omuz büküp de salınarak fiyaka
Atabilmesi için koyu mavi çul ister.
Kabul edersen bu da benden olsun.
Her zamanki gibi çok güzel bir şiirini daha okudum.
İktidar sahiplerinin ne istedikleri şiirle çok güzel ifade edilmiş.
Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (4)