Korkunun adına saygı dediler,
Onun için önce saygıyı öğrettiler
Bizi ömür boyu saygının esiri ettiler
Saygıdır bizim değişmez kültürümüz
Doğarız-ölürüz saygıyla geçer ömrümüz
Büyüklerin yanlarında hep susturdular
Susmayınca ensemize tokat vurduklar
Saygıya dayalı otoriteyi böyle kurdular
Saygıdır bizim değişmez kültürümüz
Doğarız-ölürüz saygıyla geçer ömrümüz
Çocukluğumuzu, gençliğimizi çaldılar
Kendimizi tanıyamadan bizi bizden aldılar
Terk etmedi korkular yüreğimizde kaldılar
Saygıdır bizim değişmez kültürümüz
Doğarız-ölürüz saygıyla geçer ömrümüz
Bizim adımıza büyüklerimiz karar verdiler
Bizi ayna yapıp içimizde kendilerini gördüler
Eserlerini görüp, gururla birde övündüler
Saygıdır bizim değişmez kültürümüz
Doğarız-ölürüz saygıyla geçer ömrümüz
Eyyy.. bizi saygıyla yetiştiren büyüklerimiz
Sayenizde saygıyla kelepçelendi düşüncelerimiz
Nereye vardıksa hep en gerilerde oldu yerimiz
Saygıdır bizim değişmez kültürümüz
Doğarız-ölürüz saygıyla geçer ömrümüz
Kayıt Tarihi : 22.1.2010 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Bozkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/22/buyuklerimiz-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!