kuşlar özgürdür kır saçlı dostum
kanat çırparlarken düşünceler
yağmur kokulu bulutların üstünde
yağmalanmış ülkelerden geçerlerken
bilirsin acıyla bakarlar bizlere
her insan bir ve eşit gelir yeryüzüne
merhaba der ilk ses ilk ağlayış
memedeki sütü çekerken mideye
susmayı öğrenir insan
genelde tokken
hayat nedir ki kır saçlı dostum
ya yaşamak hukuk içinde
beyaz bayrakların çekilmesi
savaş ve ölümdür yani esarettir aslında
bölük bölük yürümek
silahların ışıldayan miğferlerin gölgesinde
utançtır dostum
kalantor bir adamsa şöyle konuşmuştu
uçağa atlayınca bakınca yükseklerden
sınır mınır kalmıyor
bense gülmüştüm o böyle konuştuğunda
ve düşünmüştüm heykelini dikmeyi
altına not düşmeyi
işte eşitsizliğin tanımı
anca saymaktan yoruluyorlar
sanki bir övünç ve boşalma kaynağı
binlerce insan ölümünün istatiğini
ve demokrasi anlamsız kalıyor
tarih kitaplarındaki milyonlarca satır
katiller katilleri ısırmıyor ama sıcak salonlardan
kınama nağmeleri yükseliyor
kuşlar özgürdür kır saçlı dostum
çocuklarda
Kayıt Tarihi : 15.11.2023 11:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!