Büyüklere Masallar Şiiri - Mert Şahin Özsoy

Diyelim ki bugün savaş bitti
gelir mi dersin
şehrin insanı
şehre
ya alışmışlarsa sığıntı olarak yaşadıkları
ezici hükümlere
geldiler diyelim
kaç zaman sürer inşası
bu şehrin
küllerinden doğacak mı dersin
yeniden
karışacak mıyız
kardeşçe birbirimize
elbette
özlemek bir halkı
doğacak güneşi beklemek kadar
kudretli ve rahat
içimizi ısıtan sensin ey insan
barışa el ver
şiire de.
düşün
atlar mı daha hızlı
ölüm mü
düşün ve yaşa
ne çok yaşa
ne de az
onurlu ve namuslu.
hüzünlü bir baykuş gibi
dalma diyorlar bana
karanlığa
ya nasıl olur da çıkarım oradan
yıldız ol kardeşim
geceye ışık saç
ormanda ne arar lamba
tel örgülü şehir mi sandın
direkleri fahişelere ilham veren.
ah o şehre ben de gelseydim
ne hüznüm
ne de medet umduğum puşt dostlar kalırdı yamacımda
biliyorum ordasın
diyor birileri üzgün ve kırgın
inanırdım, bilmeseydim içindeki vasat arzuları
bilmek istemezdim inan
kırgın benim
bilhassa kendime
sen hiçlik ülkesinin bayrağını en önde gururla sallayansın
kırmızı yakışmış sana
öyle de güzelsin işte.
devrimci diyorlar senin için
hangi devrimci satar dünya halini
dünyaya alışmış birine
hiçlik ülkesine selam olsun.
benim devrimci
boyun eğmem güzelliğine
ve sana hiç, sana rağmen.
diyelim ki bugün savaş bitti
geldi şehrin insanı
şehre
inanırlar mı dersin
yıkık bir şehrin iskelesine
vuran kim, onlar
onlar kim, biziz
biz kimiz, onlarız
dur dedi kaşif, sus
dalma hüzünlü baykuş gibi
o ormana
bilirdi kaşif
bilge kişi oydu elbet
dinleseydim
dursaydım
ve sussaydım
izleseydim senin gibi
kim bilirdi bu zulmü
kim okurdu büyüklere bu masalı
hiç olmamış gibi o savaş.
ne durdum
ne de sustum
yürüdüm üstüne celladın
yürüyorum
ve yürüyeceğim
adımlarım karın doyurmaz
evet
ama sarsar kaldırım taşlarını.
sök sökebiliyorsan içimdeki bu amansız sancıyı
inanılmaz inancı
var mı cüretin ve kudretin
olsaydı
gelmez miydim
bitmiş savaş
şehrin insanı bendim elbet.
uykuda yakalandın yıkıntıya
inan
dokunulmayacak kadar güzeldin
ama benim değildin.