avlularda oyunlar oynanırken
uçurulur uçurtmalar evlerin arka bahçelerinde
pencerelerinden baktıkça kuş olmak ister yürek
gökyüzü sonsuzluğundan çekip alacakmış gibi güneşi.
daha önce hiç soğumamıştım kâğıttan kalemden.
şeytan sessizliği ve cadı bakışlar etrafta:
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Onlar yüzlerinden çıkınca geride yer çekimsiz koca bir boşluk kalır...
O boşlukta da sarhoş düşünceler uçuşur...
Kaleminize sağlık sayın Refik Yeşil...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta