Oturmuş sakinleşmeye çalışırken daha da çok sinirlendiğini düşündü çocuk daha çok kin duyuyordu onun bu duruma gelmesini sağlayan ve ona çanak tutan kişiye…içinde onu içten içe kemiren bir duygu vardı…neden diyordu? neden bunlar oldu? Ve neden engel olmadı yanında durmaya ant içtiği kişi? neden benim yanımda durmaya ant içen kişi gözgöre göre incinmeme, yaralanmama ve üzülmeme izin veriyor ve buna çanak tutuyor üstüne üstlük birde üzülmeme gülüşleri ile eşlik ediyordu umursamazca diye düşünüyordu…
Tüm yaşadıklarının daha önceden tasarlanmış bir plan olduğunu düşünüyordu…ayrıntıları yan yana getirince bu fikrinde haklı olduğunu anladı. Çünkü durduk yere onun üzüleceği şeylerin ortaya çıkmasını gerektirecek bir şey yoktu ve eğer bunlar gün yüzüne çıkıyorsa hem de çok alakasız bir ortamda elbette bunu ortaya çıkaranlar kafalarında bir şeyler planlamışlardı…ve bilmediği bir şeyler vardı…her şeyden habersiz günahın ortasında kalmıştı…
Bunu tasarlayanlar istedikleri şeyi elde etmişlerdi…artık içi içini yiyordu durduk yere hiçbir zaman yaşamak istemediği şeylerle zorla ve yanında durmaya ant eden kişinin de yardımıyla yaşamaya zorlandı…içinde umutsuzluk kol geziyordu…
Umutsuzluk geziniyordu uluorta hem de her adımında canını öyle tarif edilmez bir şekilde yakarcasına…
Lanetler yağdırıyordu içten içe onu hiçte hak etmediği şekilde bu durumla karşı karşıya bırakanlara…
Yatağına bile uzanmak istemiyordu çünkü onun için bir anlamı yoktu şu an için hiçbirşeyin…ruhunu buralardan alıp uzaklaşmak istiyordu…korunacak bir liman arıyordu üzülmesi için ellerinden geldikleri kadar zorlayıp üzenlerden uzaklaşmak adına…bir liman sadece kendi ruhunu bağlayıp dinginleşeceği…hiçbir rüzgarın esmediği, hiçbir geminin uğrak noktasında olmayan, dalgaların kıyısına vurmayı unuttuğu bir liman…baştan aşağı mavi bir liman…maviliğinde kaybolmanın her şeyi kaybedeceği bir liman…
Yazdığı her sözcük gözünden düşen o mutsuz ve biçare halinin gözyaşlarıydı…tüm gözyaşlarını kelimelerin arasına saklamaya çalışıyordu…zaman durmuştu onun için ama düşünceler kafasını kurcalamaya devam ediyordu…o liman onun için yoktu…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta