Büyükler de Küçülürmüş Şiiri - Cafer Çelik

Seni ne kadar sevdiğimi,
Bir bilebilseydin.
Senin için neler yapamazdım ki,
Keşke görebilseydin.

Kurumuş ağaçlar filizlenir,
Ötmeyen kuşlar cıvıldaşırdı.
Soğuk kış mevsimi ısınır,
Karıncalar yuvalarından çıkardı.

Sen benim için değerliydin,
Benim için asla vazgeçilmezdin.
Gözlerim yalnızca seni görüyor,
Ellerim yalnızca seni yazıyordu.

Sen öyle değerliydin ki,
Seni hiç bir kitap yazamazdı.
Sen öyle güzeldin ki,
Seni hiç bir ressam çizemezdi.
Sen bir bilmeceydin,
Seni kimse çözemezdi.

Sen benim için değerliydin.
Benim için asla vazgeçilmezdin.
Ama...
Gün gelir büyükler de küçülürmüş...
Büyük gören gözler,
Gün gelir küçük de görürmüş...

İşte...
Sen bir liderdin.
Ama...
Artık bu niteliğini kaybettin.
Güya bana gerçekleri öğrettin.
Zaten,
Ben gerçekleri biliyordum.
Sen kendine yazık ettin...