geniş burun deliklerinden
soğuğu üfleyen atlar geçti
toprağın sıcağını giymiş yılanlar…
peydah oldu gökte aniden
kanatlarını unutmuş kuşlar!
eylüller gelip geçti
heybesinde haylaz çocukluklar,
erik hırsızlığı tadında eylüller.
kötü zamanlara gebe…
devrimler, depremler
ziller, tamtamlar…
doldurduk koynumuza acıları
gerisinde kalmamak için
sonsuza koşan çocukların…
bekliyoruz şimdi
büyük zamanın kıyısında…
sıradanlıklar biriktiriyor günler
kanayan çarklar arasında!
kimse “asri” değil artık
“sevince ölenlerden” değil kimse.
bekliyoruz yine de
ne zaman patlayacak diye
yepyeni bir “sevdalinka”!
Ocak-Nisan 2024
İsmail Toksoy
Kayıt Tarihi : 27.5.2024 16:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!