Anladım ki herkes kendi doğrularının ve yaşantılarının içinde yalanı yaşıyor. Asla değişmeyecek, asla vazgeçmeyecekler. Ne tuhaf ki dönüp dolaşıp aynı şeyleri yaşıyorum şaka gibi. Sessizce ve yavaşça çekiliyorum kendi karanlığımın yalansız saflığına etrafımda inandığım ya da inanmaya başladığım her güzel duyguyu kör bir kuyuya bırakıp arınmalıyım ne zaman dönerim bilmem tek kişilik sadece gidiş en büyük yolculuğum başlamak üzere.
~oya erzurumlu~
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta