Büyük Yalnızlık Şiiri - Bülent Öntaş

Her şey
Herkes eve dağılana kadar
Yüksek sesle bağırmak meydanlarda ve sonra çekip gitmek ayrı ayrı
Sokaklar abluka altında, sevmek yasak, sevilmek asla
Her şey
Herkes köşeyi dönene kadar
Sıcaklığı vuruyor ticari işletmelerin ışıl ışıl caddelere
Hava karardı ve her yer Amerikan bezinden bucks
Kahverengi bahçesinde yapayalnız bir sonbahar
Duvarın arkasında kocaman bir mezarlık
Ve önünde yaşadığını zanneden kalabalıklar
Kimsenin kimseden haberi yok
Her şey doluya tutulana kadar
Fırtına dindiğinde herkesin yaşadığı dört duvar
Kimisinde en pahalısından ünlü tablolar
Ötekisi bildiğin kireç beyazı
Her şey sınıfsal, sınıfsal
Öyle yan yana gelip de yürümek kolay değil hayatın içinde
Sömüren var
Sömürülene zarar
Her şey uzlaşmaz çelişkiler ortaya çıkana kadar
Ekmek kavgası kardeşim
Emek
Gün olur da sevdaya yeniden düşerse insan
Ki hep içinde saklıyor en güzelini
Sevecek, paylaşacak, gezip tozacak akşama kadar
Gece şarap renginde, sabah kızıl saçlı bir tutam sevda
Her şey sonsuz bir mücadele azmi ile yüreğimiz yanana kadar
Hayat kocaman bir sahnede küçük hüzünlerle dolu bir oyun
Ve mutluluk
Çocuk gülüşünde saklı güzelim dünya

Bülent Öntaş
26.11.2023 - İstanbul