Hüznün doruğunda gözlerim dolu,
Gözyaşlarım kokuyor mu kâğıttan,
Kalemime kim vurmuş bu zinciri?..
Kelimeler korkuyor mu kağıttan?..
Kelimeler alev, cümleler bir kor,
Kalem tutuşacak, yanacak kağıt,
Patlamak üzere volkan yüreğim,
Al da bu ateşi aleme dağıt...
Hüznüm doğurur mu vuslatı?... Sanmam...
Mağlup aşkım, nazar denen o şere,
Büyük aşklar sığmaz fani dünyaya.
Büyük vuslat kalır çok kez mahşere.
29.01.2000
Ahmet Mahir Pekşen
Kayıt Tarihi : 24.11.2017 03:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!