Büyük usta Şiiri - Ayhan Faruk Gökçül

Meğer sana çıkıyormuş bütün yollar,
Kime tarif sorsam hep seni gösteriyor.
Ruhunla bile fethetmişsin beni belli
Dört bir yandan sarıyor bedenimi kollar.

Ben bu duyguyu daha önce yaşamadım
Birşeymi oldu diye soruyorum etrafıma;
Böyle çaresizlik duygusuylamı yaşayacağım?
Koşmak istesemde özgürlüğe koşamayacağım.

Nice şairler tanıdım ama sen değildiler
Ecel tecelli edince niceleri göçüp gittiler
Tekerrürü faydasız udu udiye bırakmak gerek
Bir sonbahar günü saygıyla önünde eğildiler.

Bir gecelik yıldızmıydın ki sen söneceksin?
Bizi şimdi yalnızlık şiirine mahkum edeceksin
Sensiz gönül kapımız, belkide hiç çalmayacak
Meçhul bir geminin yolcusu oldun nasıl döneceksin?

Bu üçüncü şahsın şiiri belki biri sensin,
Yazdıklarınla aşka ve aşkına secde edensin.
Nasıl izah ederim ki? Kelimeler kifayetsiz kalıyor
Mümkün mü ustam yazmak önünde, afedersin!

Bir ölüm sessizliği var yoksa geldi mi o an?
İçine düşer ya insanın zaman zaman.
Yetim kaldı mısralar yazmıyor kalemler inan,
Cennet olsun mekanın rahat uyu ATTİLA İLHAN