Göz görmezse, gönül tahammül eder derler
Gel gör ki; gönül gözüm uyuşmaz bu deyişle
Böyle gelmiş bu dünya, böyle de gider derler
Ama varmaz bir yere, hiçbir şey bu gidişle
Önce söz gümüş ise, sükut altın diyerek
Hep sineye çekiyor, öylece susuyorum
Sonra, ağlamayana meme vermezler deyip;
Olanca nefretimi bir anda kusuyorum
Ak akçe kara gün için, saklayalım diyerek
Ne var ne yok, hepsini yastık altına attım
Lâkin dünya malları dünyada kalır deyip;
Günümü gün ederek, en son ceketi sattım...
04.12.1995
Yalçın ErgünKayıt Tarihi : 14.1.2002 10:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!