.......Büyük Şehir Neyime

Ne büyük umutlarla köyden şehre göçülür
Taşı toprağı altın demiş atalarımız
Önceden gelenlerle aynı meslek seçilir
Gün gelir birer birer çıkar hatalarımız

Veresiye bir hayat ölüm bile taksitle
Alması kolay ama vermesi zül geliyor
İnsanlar harcanıyor farklı türden maksatla
Felek denilen elek güçsüzleri eliyor

Oğlan kız büyüyünce tezatı farkediyor
Güzel yaşam hayali hep gözünün önünde
Gelenekle mücehhez huyunu terkediyor
Ne etsin görmemiş ki bunlar yoktu dününde

Şehrin siluetine varoşlardan bakarız
Gezip tozmak mı? hayal, karnımız doysun yeter
İşimizin gereği ancak evden çıkarız
Geleceği düşünmek her gün ölmekten beter

İnsanlar robotlaşmış selam veren alan yok
Dünyalık telaşıyla herkes kazanç peşinde
Örf ve adet tükenmiş kıymetini bilen yok
Silinir olmuş izler toprağında taşında

Binalar gökdelenler adım başı A-V-M
Kent hayatı sarmadı çekip gidem köyüme
Şehirler gurban olsun benim kerpiç evime
Huzuru arıyorum büyük şehir neyime...