insanlar;
yürümeyi,
merdiven çıkmayı,
toprağa basmayı,
göğe bakmayı
unutmuştu...
insanlar;
arabalara,
telefonlara,
metrolara,
mağazalara
köle olmuştu...
insanlar;
sevgisiz,
saygısız,
amaçsız,
bu kargaşada
yaşadıklarını sanıyordu...
Fikret Turhan-Yalova,
10.11.2014
Kayıt Tarihi : 10.11.2014 19:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bu bir büyük şehir hikayesi...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!