Büyük Şehir Şiiri - Salih Sert

Bir manzara ki beton yığını
Şehir dedikleri tuğla, kiremit istifi
Bindirmiş insan üst üste her yaptığını
Apartman derlermiş sadece ve sâfî

İnsanlık kat ve daireye sıkışmış
Kapı önü, eşik üstü sohbeti unutmuş
Hele bir bahçe olsa, ona hasret olmuş
Duacı ki artık varsa bir ağacı yetişmiş

Sabah kalk, bin asansöre kat bir
Çık selamsız, sabahsız hemen arabaya gir
İnsana bu haller La Havle çektirir
Salihi de böyle kusurlu söyletir

Şehirli de haklı hani ne yapsın garibim(!)
Sabah erkenden işe yetişecek
Derdi; bugün ne olacak acaba nasibim
Sabah trafiği zaten canını sıkacak

Büyük şehir, kardeş, biraz zor
Gel sen başka konuda kafa yor
Şehirli alışmış haline yarı memnun
Herkes olmuş basit bir 'elif' bir de 'nun'

15.05.2010