Büyük Pusun Altında Şiiri - Cumhur Boratav

damla şu büyük pusun üstüne

damla anlasınlar
onlardan daha büyük değil hiç kimse
damla anlasınlar
onlardan daha önemli değil hiç biri
ne gökdelenler, ne ışıltılı vitrinler
ne arabaların fazla üretimi
ne evimizdeki duvarın yeni boyası
ne televizyonların renklenmesi..
ah evet, heyecanlanıyorlar, hazlanıyorlar
ama damla anlasınlar
ne pusu delen sis ışıkları
ne saatlerin yeniden ayarlanması
ne çorapların yeni baştan giyilmesi
onlardan daha önemli değil hiç biri

damla yüreklerinin tam ucuna
orada tanısınlar bir daha kendilerini
damla yürekleri sustu bu sessiz uykuda
gövdeleri akmaz oldu
uzakları görmez oldu gözleri
elleri göğüslerine kavuşmuyor artık
parmakları açılmış, ayakları bitişik
çeneleri bağlanmış kalın bir iple kafalarına
ve bir ölününki gibi ilk yumuşaklığında kasları
damla, öksürük bundan iyiydi
yaşamak için uçan sinek olmak iyiydi bundan
küçüklük bile iyiydi, damla

damla, kuruyan göz pınarları dolsun artık
ağlasınlar, ağlayıp boşaltsınlar gövdelerini
gözleri yaşlarla buğulanıp neredeler baksınlar
nasıl alındı gerçek ellerinden
nasıl kırıldı kanatları büyük düşlerin
ve omuzları kasılırken titresin gövdeleri
kaybettikleri özgürlüğün anısı için

damla yatağında dinlenen gölgelere
uykularının en derin yerinde yeni düşler yarat
yeni düşler, yeni düşler
kollarını açarak ve gülümseyerek
yaşayarak uyansınlar sabaha

damla gözlerindeki cam kırığına
yeni anlamlar, o gözlerin beyinlerine
yeni gerçekler kat, yeni gerçekler
kendi zembereklerine eklemesinler hiçbir şeyi
görsünler nasıl başkaldırıyor yeni doğanlar
hiç izin almadan, tanısınlar
damla anlasınlar başkaldırmayı
öğret onlara düşlerine katılıp en derin uykularda.

bir cetvel olup ağrı tüm gövdenle
bir ucun kırık ortan çatlak olmalı
bir ekmek olup sancılan küçük boş midelerde
çaresiz olsan bile öğren parçalarına ayrılıp akmayı
hep bir yerlere koyacaklar seni, her zaman
- hatta sen, kendin bile olabilirsin
bu küçük aklınla bunu yapan-
durma koydukları yerde
taş yüreğinden, taş yüreğinden

damla damla damla
bir ana yüreğiyle açtım işte kollarımı
damla damla

('Dün Odasında Sesler Duydu' kitabından -1991-)