Yaldızlı aynalar karşısında,
Yutuyorduk büyük lokmaları;
Sonra...
Gücümüz yetiyordu her şeye.
Sıkı sıkıya kilitliydi kapılarımız,
Gerçek denen küçük fareye;
Duvar seslerinin yalnızlığında
Dokunurken bir fahişeye;
Dağınık saçlar arasından
Mısır cariyeleri çıkarıyorduk...
Ve bitmeyen sigaraların
İçinden,
Çıplak umutları.
Yaldızlı aynalar karşısında,
Kaçını çektiğimizi
Hatırlamadığımız dişlerle
Bir şarkı tutturuyorduk sonra,
Bitmiş mumlardan
Bir sahne kurarak...
Kayıt Tarihi : 24.11.2023 06:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)