Hedefine azimle ulaşmışsın,
engebelerle çevriliyken yolların.
Vicdanın uykularını bölememiş,
her gecene gününün hesabı
korkusuzca verilmiş.
hem affetmiş
hem de bağışlanmışsın.
Yüzündeki gülümseyiş,
ödülün olmuş kendine,
alışmışken her yaranın ızdırabına,
iç sesin ilacın olmuş.
Dikenli doğruları;
zaman çevirmiş güle.
yıllar eridikçe yaklaşmışsın gerçeğe.
Yüz çevirmişsin endamlılara,
adaklar adamıyorsun
sevda kapılarının açılmasına.
Değeri düşmüş;
altının,incinin,zümrütün,
bilmece çözmekte yoksa üstüne
çöz dünya neden küçülmüş
gittikçe gözünde? .
21:35 09.01.2017
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 9.1.2017 23:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuran Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/09/buyuk-odul-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!