Ben güzel şeylerin insanıyım.
Bitmek bilmeyen sevgilerin.
Yüksek sesten hoşlanmam konuşurken
Üzülürüm.
Ararsanız o zamanlarda yüreği mi
İki taş arasında sıkışmış bulursunuz
Ürkek ve çaresiz olarak.
Mutlu olmam için ise
O ve deniz büyük bir neden.
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 10:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!