Büyük lokma yesen de,
Asla büyük konuşmayacaksın,
Ben senin gibi toz pembe yaşamadım hayatı,
Tüm zorluklara göğüs gerdim,
Ağladım kan kustum,asla eğilmedim,
Tükürüğümü bile yuttum göstermedim,
Ne oldu yağdanlıklar düşmezdi elinizden,
Sesiniz kadife yumuşaklığında çıkardı,
Helikopter sinekleri gibi durmazdınız,
El pençe olup pervane oldu bedenleriniz,
Hepiniz kayboldunuz,hani şimdi neredesiniz,
Bana asla bir şey olmaz derdin.
Büyük lokma yesen de,
Büyük konuşmayacaksın,
Üç paralık menfaat için,en iyi dostunu satmayacaksın,
Apar topar giderken de, helalık istesende,
Dil helal etse de yürek asla af etmeyecek,
Geçen günler bir film gibi gözlerinden geçerken,
Pişman olacaksın,geçen o sitemli günlerine,
Değmezmiş dost kaybetmeye diyerek üzüleceksin,
İşte o günlerin değerini o an anlayacaksın,
Fakat vakit çoktan geçmiş olacak.
Büyük lokma yesen de,
Asla büyük konuşmayacaksınız,
Kayıt Tarihi : 25.4.2013 20:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!