Büyük Lokma Şiiri - Mustafa Turay

Büzülen dudaklarından büyük sözler kaçıyor aman ha!
Biraz daha büyük konuşursan başın arşa çarpacak
Dur diyorum, bak diyorum, göğsün diyorum
Orada atan bir şey var mı acaba?
Dikkatli ol! ansızın bir gün;
neşeyle uçarken yere çakılan bir kuş gibi,
son sürat giderken uçurumdan yuvarlanan bir araba gibi,
çamaşır asarken elinden düşen elbise gibi
düşersin elbet öyle bir gün aşka
Kâbus dolu gecelerinde düşüşün düğümler yüreğinde
Yaşın tutsa da senin kalbin tutmuyor sevmeye
Aşk acıtır insanı, öyle ki ölümüne susatır
Aç kalırsın, açıkta kalırsın
Senin dünyadaki aşk hikâyelerin işlemez gerçek hayatta
Aşk, hikâyene girerse bir daha çıkmaz asla!