Büyük Lili 23 Şiiri - Hayrettin Taylan

'siz'inle
ilk karşılaştığımda,
nedense
dikkate almamıştım 'sen'i;
bir buzdan duvar
dikkate alınmaz,
sadece dikkat edilir.

sen,
ilk gülümsemen,
silmişti çoktan
o buzdan duvarı;
sonra,
sonrası geldi birden.
bir kıvılcımın
gel-gitler içindeki
son dansı.

gülerken
gözlerinin içi gülen insanlar
yakalamışlardır beni çoktan;
işte sen de
öyle yakaladın,
öyle yakaladın beni
tam,
ama tam şuramdan!

bilmelisin,
bilmelisin ki gözler
benim en zayıf yanımdırlar;
gözlerin gibi...
o yüzdendir ki
hiç,
ama hiç
istemedim
medeniyetin arkasına gizlenmeni;

o yüzdendir ki
gözlerini
tüm çıplaklığıyla
gözlerimin önüne serişin,
benim için
kirpiklerime
asılıkalan
bir an'dı;
bilir misin
hafızam,
orta yeri
otuz-iki kısım tekmilli
bir sinemaydı.

yüzler,
yüzlerde gözler,
hiç
ummadık denizlerde
yüzerler;
bildik gözler
bilmedik yüzlerde
gezerler.

sen ve o içten
gözlüksüz gülüşün:
o gözlerden,
çıplak
çırılçıplak gözlerden gülüşün;
sarılırcasına
kollarını açtığında,
hazırdı
dost sıcaklığını hissetmeye
çıplak gözlerimdeki gülüşüm.

kokun sindi şiirime
şiirim şiirin oldu
gülen gözlerindeki buğu
kirpiklerimden süzüldü
yaş oldu.

şiirinden şiir
gözlerinden anlam.
bilir misin şair oyuncağıdır
gözlerinden mısra çıkartmam...

bir son nokta: