Büyük Konuşma (2) Şiiri - Süleyman Saylan

BÜYÜK KONUŞMA (2)

Hayat okulunda sınıf geçmeden,
Alim oldun sanıp büyük konuşma.
Kıraç toprağına tohum ekmeden,
Başak verdin sanıp büyük konuşma.

Vefasız aşkınla yürekler yakıp,
Alay eder gibi büyük konuşma.
Kırdığın kalpleri oyuncak sayıp,
O küçük beyninle büyük konuşma.

Hiç hatır bilmezsin, gönül bilmezsin,
Zavallı birisin büyük konuşma.
Kaynaksız, kökensiz, susuz deresin,
Çağlayan su gibi büyük konuşma.

Sen dünkü çocutsun, birden şımarıp,
Dev sanma kendini büyük konuşma.
Dünyayı yaratan kendinsin sanıp,
Korkarak Allah’tan büyük konuşma.

Allayıp, pullayıp sefa sürdüğün
Herkesi av görüp büyük konuşma.
Yaman bir avcıya düşersin bir gün,
Seni de vururlar büyük konuşma.

Alevleri sönmüş köze dönersin,
Üstünü kül örter büyük konuşma.
Küllerin içinde sönüp gidersin,
Yanan ateş gibi büyük konuşma.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 16.11.1994 Saat: 01.33