Büyük Kavga Şiiri - Şemsettin Arık

Bir kavgaya doğmuşum
Silahsızım ne çare
Ben, benim ilimde garibim
Çevremde meşum çehreler
Diş gıcırdatıp sırıtıyorlar

Benim yurdum
Yuva kurdum
Ona sordum
Değil dedi

Bir kavga ki; kendin olmak suç
Birileri oğlumun beşiğini sallıyor
Ninni yerine dudaklarında melanet
Şefkatimi istemiyor yavru
İçim yaralı, gönlüm dolu, ağlayamıyorum…

Benim dedim
Sevgi verdim
Doğru bildim
Çekil dedi

Bir kavga ki sadece toz-duman
Arenada sanıyordum,halbuki vatan!
Haykırıyorlar anlamadığım lisanla
Keşmekeşten korkuyorum,buluşmalıyım insanla
Sormalıyım, beni benden çalan kim?

Uzuv zevki
Sevgi şevki
Kılıf piçi
Senin dedi
………………………………………

Ulvi mukaddesin azabı hışımla uyanacak
Gafil avlanan düşman yer çöküyor sanacak
Bu kavgaya doğanlar ALP-EREN olup vuracak
Sonu gelmez sandığın bu çöküş durulacak