Büyük İskender'in Kentine Yolculuk 2

Büyük İskender’in kentinde, elimde zaman makinem yürüyüşüme
Devam ediyorum..

Yürüyorum hızla.. Adımlarım hızlı.. Anafartalar caddesindeyim şimdi,sağlı sollu dükkanlar..Lokantalar ve taze ekmek kokusunu ücretsiz, camekanların dışına veren fırınlar..Gazete bayileri,günümüzde halen belediyeyi uğraştıran seyyar satıcılar..
Bu gün her hatırladığımda tekrar ve aynı tazelikte burnumda tüten güzel kokular..

İki çeşmelik caddesine çıkıyorum.. Solda Saray sineması var..Orada hep yavaşlarım nedense..Film afişleri dikkatimi dağıtır..Duruyorum bakıyorum.. Zaman makineme artık ben hangi zamana gideceğimi söylemiyorum.. Söyleyemiyorum..Herşeyimle o an’ a teslim oluyorum..

Karaoğlan (Kartal Tibet) , afişlerde,Camoka’yı(Danyal topatan) öldürmekle meşgul.. Zamanım belirsiz..Belki de Orta Asya da yım. Karaoğlan en büyük kahramanım..Ben de Karaoğlan olmalıyım.. Aklım dağılıyor film afişlerinde..

Kafa dengi,adı Vedat olan arkadaşımla birlikte birgün okulu kırıp Saray sinemasında Karaoğlan filmini seyredişimizi hatırlıyorum..
Dedim ya zaman makineme artık hiç sahip değilim..

Kendime geldiğimde yine zaman makinemi derginin bahsettiği zamana alıyorum..Hemen arkada, İÖ 4. yy da Büyük İskenderin kurulmasına önayak olduğu Smyrne kentinin agorası var.. Orada biraz oyalanmak gerekli..

Agora ve iç kale den geriye kalanlara bakıp hayalinizde bugün İzmir Konak’ın altında bulunan Smyrne antik kentinin resmini tamamlamanız gerekli derginin dediğine göre..

Agora ve çevresi özellikle siyasi ve ekonomik alanda geç Bizans dönemine kadar önemini sürdürmüş..Bu tarihten sonra idari,dini,ve ticari fonksiyonlar,antik iç limanın dolması ile oluşan Agora nın batısındaki Kemeraltına yayılmış…

Keşfedilmemiş te olsa zaman makinesi, Hayalinizde Agoradan başlıyarak İzmir’in geçmişine bir yolculuk yapabilirsiniz
Demiş yazıyı kaleme alan Oya Ayman..

Dergiye basılan antik kıyının bir bölümü ile birlikte Konak meydanı,Kemeraltı,Mithatpaşa girişine kadar olan bölge ve hatta Bayraklı, Bornova ve Buca ya kadar olan bölgede yeni şehir krokisi üzerine antik şehir surlarıyla sınırlanmış ve günümüze kadar ayakta kalabilmiş eserlerin yerleri işaret alınarak,antik Smyrne nin otırtulmuş olması beni çok heyecenlandırdı..Hayalimde gerçekten de bir antik Smyrne tıru yapabildim..

Her zaman zemini ıslak olan Havra sokağına dalıyorum…Bir başkadır Havra sokağı..Dar bir sokaktır,ama İzmir sanki orada nefeslenir..Balıktan tutun, sebzelere.. Ayakkabıdan tutun, cerez’e… Tahin helvasından tutun, kuş yemi’ne,canlı kümes hayvanlarına kadar ne ararsanız bulabileceğiniz, tüm kokuların da birbirine belli oranda bu kadar güzel harmanlanıp karıştığı başka yeri zor bulursunuz İzmirde..

Sabahın erken saati ve dükkanlar yeni açılmakta kapı önleri süpürülüp temizlenmekte.. Gelecek müşterilere hazırlık yapılmakta..Fazla değil iki saat içinde Kemeraltı ana baba gününe dönecek..Şimdilerde yasaklanmaya ve bir düzene sokulmaya çalışılan eski düzen ve bağrış çağrışlar daha o zamanların vazgeçilmez,baş edilemez ritüeli.. Başdurak’ın balıkçıları sabahın balıklarını getirmişler tezgahlarına diziyorlar.. Bir göz atıp balıklara içimden gülümsüyorum..Adımlarımı hızlandırıyorum..

Kemeraltı caddesi bitip te Konak meydanına çıktığımda,derin bir nefes alırdım.. Deniz, bana hala çok iç açıcı gelen kokusunu sabah rüzgarıyla birlikte gönderiridi. Çekerdim içime..Yolum daha çok uzun ama ben de çok genç im..

Konak meydanından Mithatpaşa caddesi yönüne doğru ilerliyorum.
Kız lisesi’nin önünden geçiyorum.Ama oraya gelmeden Güney Deniz Saha Komutanlığı önünde nöbet tutan askerlere selam veriyorum.Önlerinden saygıyla geçiyorum. Yolun sağ tarafından güzel iç açıcı bir deniz kokusu yine bana ulaşıyor.

Alsancak gar binası önünden kalkıp,Konak üzerinden,ve Mithatpaşa caddesinden geçerek o zamanlardaki adıyla,Kennedy meydanı,şimdiki adıyla ise Fahrettin Altay meydanına kadar gelen Troleybüsler caddeden yukarıdan aldıkları elektrik enerjisiyle çalışırlardı. Zaman zaman köşe dönüşlerde yukardaki halk arasında ‘’boynuz’’ denilen enerji taşıyan boruları hattan çıkıp sağa sola düşerdi. İçerdeki biletçi ya da şoför, hemen iner ve çıkan boynuzları yerine takarak yoluna devam ederdi..

Karataş’ı geçip hızla yoluma devam ediyorum. Artık Mithatpaşa lisesi öğrencileri evlerden çıkmış okula doğru ilerliyorlar.Hepimiz gruplar oluşturarak ilerliyoruz. Sabah yolculuğumun en hoşlandığım bölümü işte bu arkadaşlarımla buluştuğum sıralar olurdu..

Okulun kapısına nasıl geldiğimizi anlayamazdık.Okulun kapısında beyaz şapkaları ve kolluklarıyla trafik kolumuz bulunurdu..

Trafik kolumuz,bilinçli işaretlerle karşıya geçecek öğrencilerin sayısında artış olduğunda,bilinçli işaretlerle trafiği durdurur ve bize geç! İşareti yapardı..Toplu olarak karşıya geçip okul kapısından içeriye girerdik..

Nöbetçi öğretmen saç,kravat ve şapka kontrolu yapardı.O sıralarda okullarda sapka mecburiyeti vardı.Şapkaların şerit renkleri hangi okula ait olduğunu belirlerdi.Meslek liseleri nin şapka şeritleri yeşildi.

Bazı arkadaşlarımız saçlarının uzunluğundan berbere gönderilirlerdi.Bazıları da kravat takmadıkları için kapıdan içeri alınmazlardı.

Kapıdan içeriye girdikten sonra artık ait olduğumuz çatının altındaki tüm mutlulukları ve hüzünleri yaşar ve tekrar okul kapısından çıkıp aynı yolculuğu tersine yaşamaya başlayıncaya kadar saatlerimizi o çatı altında çok mutlu bir şekilde geçirirdik..

Unutulmaz günlerdi onlar..

**************************

ADI BENDE SAKLI DAN

Dalda muhabbette kumrular.
Bana ayrılığı sordular,
Dedim afet,yangın,dedim kar.
Dedim adet, aşkı vururlar.
Dedim adet, aşkı vururlar.

SEZEN AKSU
*****************************
www.yenigazetemege.com.tr yazarlar

ÖZDENER GÜLERYÜZ