Büyük insan Şiiri - Orhan Tuncay

Büyük insandı küçük dünyasında
Düş gücünün sınırlarına dayandı
Aştı kendi dünyasını her rüyasında
O kükredikçe yer yarıldı, gök sallandı

Büyük insandı galaksiler evreninde
Önce annesine, sonra kalabalıklara inandı
Liderlik aşkı ışıldarken gözlerinde
Topu, topu bir almış boyunda bir adamdı

Büyük adamdı canlı olması kaydıyla
O ölümsüzdü, büyük maceralara daldı
Herkes ardından takip ederken saygıyla
Adam ufak tefekti ama tabutu ağırdı