Büyük Gururum Şiiri - Şair Karagözlüm

Deli gönlüm feryad eder
acisi büyüktür düsman gördügü yari ister
kahrolasi büyük gururum engeldir
kalbim zafere yenik düser.

Isyanim kendime söyledigim sözlere
düsünmeden ettigim büyük yeminlere
gururum kabullenmek istemez bu gercegi
kalbim korkutur,
gönlüm görmek istemez gelecegi

Sen basimin belasi derdimin dermani
En hasas yerimden vuran
beni benden eden yalan
ben zavallim senin hayallerini kuran
seni düsünen
senin gibi birisi icin aglayan

Kahrolasi gururum yalanlar askim
kabullenmek istemez bu gercek masali
büyük gururum kendisini öfkesinden parcalar
ne yazik ki yarasi ascisindan kanar.

Acimi unutmak icin careyi fallarda ararim
Kendimi avutmak icin yalanlara kanarim
bakilan fallarim dogruyu söyler
dostlarim cizilmis olan kaderime güler.

Kafam karma karisik istemez onu
Kalbim kararsiz bekler bu maslin sonunu
yalan dolan bu oyun sürer
farkinda olmadan aradan yillar gecer.

Fallar korkutur beni
sakin ondan der gibi
Iste,
ben zavallim düsmüsüm bir tuzagin icine
maslin kahramani ve kaderin elinde,

ikiside acimadan duygularimla oynarlar
bu masum zararsiz kalbime kiyarlar
gerceklesmeyen bu masal
belkide kurulan bir hayal
masalin kahramani beni ve kendini sönmez bir atesin icinde yakar.