Büyük Gün Şiiri - Omer Oguz Cakici

Aklım bulanık
Gönlüm karışık
Bünye alışık
Büyük güne az kaldı...

Bir iner bir çıkarım
Bir düşer bir kalkarım
Kötülükten iyiliğe koşarım
Büyük güne az kaldı...

Gönül dinlemez ah şu aklı
Koşar safım ordan oraya
Vurur duvarlara kafasını
Büyük güne az kaldı...

Mahşer misali olunca ortalık
Akla kara ayrılmıştır artık
Kimi mutlu kiminin gözü yaşlı
Büyük güne çok az kaldı...

Sensizlik acıdır bana
Ah şu gönül yerinde dursa
Zarardır bilmez sevmek ona
Büyük gün geldi çattı...

Düşünce müttefikler birer birer
Akıl öldü gönül öldü
Bir ben kaldım meydanda
Büyük gün tam karşımda...

Ve yendim o çetin mücadeleyi
Anlım ak önüm açık
Şimdi seçim zamanı
Büyük gün geride kaldı...

Ah o nefis bir ölmedin gitti
Katlettin o akıldan bu aklı
Seni öldürmek boynumun borcu
Büyük gün herkesi yaktı...

Kalp katılaştı artık
Soğuk demirdir şimdi
Yaşayarak tecrübe aptallıktır
Büyük gün beni aptal sandı...

Bilmez ki kimse içimdeki fırtınayı
Bir yeldir ki savurur o yandan bu yana
Susmak nedir bilmez imkansızdır
Büyük gün bile susturamadı...

Dost düşmandır bilmez misin ey fani!
İnandıkların yoktur yanında hani?
Hiçlikte yiten bir sen değilsin
Büyük gün sana yoldaş şimdi...