Büyük Esaret Şiiri - Ayhan Savaş

Yine dışarıdayım apansız yağan karın altında
Gözler mahzun zihnimse bir o kadar zan altında
Bilemedim geleceğe mi takılıp kalsam
Yoksa geçmişim için ağlasam da mı ağlasam

Burada yüreğim soğuktan tir tir
Kim bilir belki bu acılar tek sıhhatimdir
Usulca bekler bekler dururum yine
Gözlerimden süzülen yaşlar karıştı yine kar sularına

Kötü bir his saplandı yüreğimde ta derine
Hayat oynattı beni yine zalimce ellerinde
Çok aciz kaldım ki geldim bu acımasız oyuna
Ve belki geldim artık bu ömrünün sonuna

Kimse bilmedi anlamı bu halimi
Yine terk eylemedi bu derdim beni
Gece gündüz içimde fırtınalar kopardım
Hayattaki bu yolun sonu yoktu zor da olsa anladım

Sustum hep bir çınar gibi başım dik
Gömdüm kalbime teker teker boğazımda düğümlenmiş sözcükleri
Unuttum geçmişten kalan bir nebzelik sevinçleri
Ve asla tahmin edemedim vefasız feleğin bana edeceklerini