Büyük Düşünen Çocuk Şiiri - Filiz Baskın

Bir çocuk duruyor uzakta
Kimsesiz, yalnız
Umutları, hayalleri dolduruyor
süslüyor etrafını çocuğun.
Düşünceli bir çocuk bu,
büyük düşünüyor.
Hiç küçük hayalleri olmadı belki
Aklı büyüktü
Fikri büyüktü
Kendisi küçüktü.
Saklıyordu acılarını
gazoz kapaklarına
Çukur kazıyordu çocuk
Bilyeleri ile oynuyor sanıyordu herkes
Oysa o çocuk acılarına açıyordu
çukurunu,
Bir bir gömüyordu acılarını
Üzerini kapatıyordu.
Özlem duyuyordu uzağındakilere
Kim uzaksa,
En yakınları bile uzak kalıyordu
İki şehri
Birbirine bağlıyordu çocuk,
Çocuk büyük düşünüyordu.
Aklı büyüktü
Fikri büyüktü
Yüreği büyüktü çocuğun
Ama küçücük bir sevgi istiyordu.
Bir kol atsın elini omzuna,
Bir beden sarsın bedenini,
Bir küçük fısıltı söylesin
istiyordu
onu sevdiğini...

Bir çocuk duruyor uzakta
Kimsesiz, yalnız,
Umutları, hayalleri dolduruyor
etrafını çocuğun...
Düşünceli bir çocuk bu
büyük düşünüyor
ne kadar büyük düşünse de
o bir çocuk,
Bütün küçük çocuklar içinde...