Büyük Dost Şiiri - Suat Türkay

Yalnızlığım,
Ve ben,
Hiç ayrılmadık ki.
Hep beraberdik
Öteden beri.

Ne o beni,
Ne de ben onu
Bir an bile,
Yalnız,
Ümitsiz,
Ve kırgın bırakmadık.

Nedense hiç,
Ama hiç ihanet etmedik
Birbirimize.
O gittikçe ben onu,
Ben ayrılınca o beni
Hep aradı.

Kötü günde belli olur,
Dost dediğin,
Sımsıkı yapışır yakana
Silkeler seni
Gaflet uykusundan alır,
İdamlık mahkumu
İpten alırcasına.

En büyük dostum
Yalnızlığım,
Her seferinde
Yetişti imdadıma.

Her seferinde
İpten aldı beni,
Sevgiye mahkum oldukça...

15.01.2006 - BOĞAZLIYAN