Büyük Deprem Şiiri - İsmail Ateş

Dinleyin dostlar dinleyin hele
Deprem olmuş bu gün bizim illerde
Evler, binalar bütün yıkılmış
Vatan evladı göçük altında kalmış
Hüzünlü bekliyor herkes sokakta
Bir şubat günü, soğuk havada
Böyle bir deprem hiç görülmedi
Öyle bir zelzele hiç duyulmadı.

Analar ağlıyor yavrular kayıp
Babalar perişan yuvalar harap
Herkes birbirine kucaklar açar
Vatan evladı yardıma koşar
Bir çoğu can verdi enkaz altında
Dua eder diller her an burada
Depremzedelere çadır kurulur
Aç olanlara çorba verilir.

Kurtarma ekipleri çalışır her an
Günlerce uğraşır hiç uyumadan
Enkaz altında insan aranır
İnsan bu acıya nasıl dayanır
Nice aileler yok oldu gitti
Ümitler burada kayboldu,bitti
Sahipsiz kaldı küçük çocuklar
Annesiz,babasız nice evlatlar.

Doktor ve hemşire bekler enkazda
Asker, imam, öğretmen hepsi burada
Gönüllü vatandaşlar yardımcı olur
Herkes bir derde bir çare bulur
Soğuk havada ateş yakılır
Kurtarılan afetzede sedyeye alınır
Her canlı çıktıkça atılır tekbir
Gür bir seda ile söylenir bir bir.

Hastaneler yaralılarla doldu
Herkes buralarda seferber oldu
Öyle bir acı ki tarif edemem
Öyle bir deprem ki inanın bilmem
Tarih yazmadı hiç böylesini
Kimse anlatamaz hikayesini
Bize düşen: Sağlam bir bina yapmak
Sonrasında Yüce Allah'a dayanmak.