Büyük Deprem Oldu Şiiri - Zeki Günay

Türkiye mi? İki bembeyaz kar kapladı.
İnsana insan dedik, insan ok sapladı.
Bu nasıl bir insanlıktır Ey yüce yarab,
Büyük deprem oldu, insan insanı anladı.

Anladık ki? İnsan kör sarhoş duymaz imiş,
Meğer büyük fetva, depremde saklı imiş,
Gör ki? Fani dünya, ne insanlar var imiş,
Büyük deprem oldu, insan insanı anladı.

On iki yıl anlattım, duymadı hiç bir kulak,
Kim gerici kim hain söyle kimmiş salak.
Hani eğemenlik, miletindi muhakkak,
Büyük deprem oldu, insan insanı anladı.

Sizler için, onca acı çekmedik boşa,
Doğru söyleyeni, vururlar taştan taşa.
Ağlasan ne fayda, bakmazlar gözde yaşa,
Büyük deprem oldu, insan insanı anladı.

Derviş şeyh alimi, görmediniz zalimi,
İstersen git ölüme, sor benim halimi.
Bataklıkta bul ins, gerçek olan alimi,
Büyük deprem oldu, insan insanı anladı.

Bak şu depreme bak, sağı solu hepsi bir,
Çık artık gafletten, tevbe kapısına gir.
Kolay değil hakk yoluna olabilmek pir,
Büyük deprem oldu, insan insanı anladı.

Felaket var dedik, alay etti insanlar,
Doğru söyleyene, zehri salar yılanlar.
Kafir müşrik elinde, nice büyük planlar,
Büyük deprem oldu, insan insanı anladı.

İnsan anlasaydı, ölmezdi bu bebekler,
Bak etrafına gör, zehirli kelebekler.
Boşa yazmaz, sağında solunda melekler,
Büyük deprem oldu, insan insanı anladı.

İnsan hakka dönerse, şerdende kurtulur,
Allah'ı unutan kul, elbet unutulur.
Tevbesiz ins, ateşle ağaç kurutulur,
Büyük deprem oldu, insan insanı anladı.

Kul Zeki der, insan yol yakınken dön geri,
On iki felaket var, ne olur gel beri.
Artık söz dinlemenin tam vakti, tam yeri,
Büyük deprem oldu, insan insanı anladı.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY