Büyük Deniz Şiiri - Haluk Özdemir

Geldiğinde çok umutluydu
En büyük özlemiydi İstanbul
Derlerdi ona'boğulursan büyük denizde boğul'
Akraba yanı,bekar odası derken
İki ayı pek çabuk doldu
Daha alışamadan; ikinci inişinde
Vapurdan,aniden kendini denizde buldu
Cenazesi soğuk suyla yundu
Al işte istediği oldu
Büyük denizde boğuldu

Celal'di adı trenlerde işportacılık yapıyordu
Bir sene sonra ailesini yanına almayı planlıyordu