seven bütün insanlar
çocuk ölürler,
öldürmez kalplerinde ki sevgi
çocuk ruhlarını,
lakin akıp giden her günle birlikte
biraz büyür,
büyük çocuk olurlar.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
AMA HİÇ AĞLAMADIM
Gözleriniz geçti yine
Adınızın geçemediği bu şiirden
Ve çatlamış haritaları geçti şehirlerin
Ellerimi haritalarda
Kaybettim
İçimde bir yığın hırsız
İçimde bir dolu tıkırtı
Kendimden sesimi çaldılar
dudaklarımın bittiği yerde
gözlerim kaldı
Ama hiç ağlamadım.
Ağlamadım
Eksilttim kendimi
Benim dudaklarımdan düşüp kırıldı
Bütün kadın ve sokak isimleri
İçimde onca yalancı kuş
İçimde bir avuç cam kırığı
Hep aynı bozuk ritm bu
Ayrılığın esrik sarkacı
Tik...tak...tik...tak..
Bir şairi var eden ürettiğinin okunmasıdır.Paylaştıkça büyür şiir.Yok okunmaz sa yani tüketilmezse bir süre sonra ürettikleri kendini tüketir şairin..
beğenerek okudum bu şiirinizi..saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta